Great Barrier Reef

Eindelijk is het zover, we gaan met de Poseidon naar het Great Barrier Reef. Hopelijk is het weer beter dan vrijdag, we hebben natuurlijk niet voor niks omgeboekt.

Aangekomen bij de Marina van Port Douglas krijgen we bij de Poseidon te horen dat de zee echt 'rough' is. Rough rough rough, het is een echte ' rubby rubby sea en wordt niet aangeraden voor mensen met sea sickness. En ja, ze hebben medicatie tegen sea sickness aan boord. We kunnen zonder probleem een andere dag gaan of de tocht cancellen, maar dit is de laatste dag dat we met Caren, Max en Roos samen kunnen gaan. Ook wordt ons aangeboden om vandaag met een soort hoover craft mee te gaan, die ligt wat rustiger in het water. Ik ken mezelf en de kids en we hebben geen echte zeebenen. Understatement, ik heb total geen zeebenen:-). En als we over het water uitkijken zien we in de verte donkergrijze wolken. Maar de kids smeken en houden vol dat ze echt nu willen gaan. Ik praat nog een keer met Captain Demo, en die vertelt niets anders dan wat we al gehoord hebben. Dus besluit ik uiteindelijk, nou ja, laat me overhalen, dat we gaan. Gelijk slikken we (een dubbele dosis) Primatour. Het eerste half uur lijkt nog prima te gaan, maar we moeten ruim 1,5 uur varen tot aan de 1e bestemming. Ondertussen regent het en gaat de boot omhoog, omlaag, naar de ene kant en naar de andere kant. Echt heftige zee! Halverwege wordt Merel ziek en geeft over. Ik voel me ook niet helemaal goed en hetzelfde geldt voor Tim, maar we houden het droog:-). Of zoals de Aussies zeggen, no burling of food for the fish voor ons. Merel knapt snel op, eet wat aan boord, en bij de 1e locatie gaan we allemaal snorkelen. Allemaal een wetsuit aan tegen de kou, snorkels op en zwemvliezen aan. Inmiddels is de zon weer gaan schijnen. Prachtig is het en de kids zijn lyrisch. En hebben lef! We zitten op open zee en de golven breken op de koraalplaten zodat wij in rustiger water zitten. Hierna gaan we naar een 2e locatie, genaamd Castle, en ook hier is het weer prachtig. Nemo fish, prachtige koraal, clams en allerlei vissen waarvan we de namen niet kennen in allerlei kleuren. We blijven hier 1,5 uur en lunch staat klaar. De kids eten goed, ik doe rustig aan. Bij de 3e locatie gaan we voor de laatste keer de South Pacific in. Merel probeert met snorkel te duiken, we zien een school hele grote vissen, nog meer mooi koraal en uiteindelijk gaan we eruit. Merel en Max blijven met nog wat andere snorkelaars in de zee. En zijn op avontuur iets te ver van de boot gegaan en worden door een van de bemanningsleden met een bootje teruggeroepen:-). Stoere meiden. We kleden ons om zodat we warm blijven, want het weer is weer omgeslagen. En starten aan de terugreis. De kids heb ik nu de medicatie van de Poseidon gegeven en zelf weer primatour ingenomen. Gelukkig is dit een superterugreis voor de kids. Maar helaas niet voor mij. Ik word na een half uur heel ziek en voel me verschrikkelijk. Een dame van de bemanning sommeert me gelijk benedendeks en houdt me vast als we de trap afgaan (ik kan amper lopen). En daar zit ik tot het einde van de reis. That's my story:-). Altijd in voor een avontuur, maar zoals eerder in Egypte met het behalen van mijn Padi of een helicoptervlucht boven New TYork, de reisziekte gaat nooit over.

Aan wal voel ik me een beetje beter, Caren rijdt ons naar het hotel, ik douche kort en duik mijn bed in. Na 2 uur wordt ik wakker en voel me weer prima. We bestellen roomservice op de kamer en we slapen heerlijk. We did it! We hebben de Great Barrier Reef gezien!